பைபிள் மாந்தர்கள் 67 (தினத்தந்தி) யோவேல்

கிறிஸ்துவுக்கு முந்தையை காலத்தில் பல இறைவாக்கினர்கள் இறைவாக்குகளை உரைத்திருக்கிறார்கள். அந்த இறைவாக்கினர்களை அவர்களுடைய பணிகள், தாக்கம், வல்லமை போன்ற பலவற்றின் மூலம் இரண்டாகப் பிரிக்கலாம். ஒன்று, ‘பெரிய இறைவாக்கினர்கள்’, இரண்டாவது ‘சின்ன இறைவாக்கினர்கள்’.

சின்ன இறைவாக்கினர்களின் பட்டியலில் வருபவர் யோவேல் தீர்க்கத்தரிசி. சில கிறிஸ்தவக் குழுக்கள் இவரது விழாவை அக்டோபர் 19ம் தியதி கொண்டாடுகின்றனர். விவிலியத்தின் மிகச் சிறிய நூல்களில் ஒன்று தான் யோவேல். ஆனால் மிக‌வும் வ‌லிமையான‌ வாளைப் போல‌ கூர்மையாய் பாய்கிற‌து.

யோவேல் என்ப‌த‌ற்கு ‘க‌ர்த்த‌ரே க‌ட‌வுள்’ என்ப‌து பொருள். பெத்துவேலின் ம‌க‌ன் எனும் அறிமுக‌ம் ம‌ட்டுமே ‘யோவேல்’ எனும் ம‌னித‌ரைப் ப‌ற்றி ந‌ம‌க்குத் தெரிவிக்க‌ப்ப‌ட்டிருக்கும் த‌க‌வ‌ல். சுமார் கி.மு 820ம் ஆண்டுக‌ளில் இவ‌ர‌து இறைவாக்கு உரைத்த‌ல் ப‌ணி நிக‌ழ்ந்த‌து.

க‌ட‌வுளின் வார்த்தைக‌ளை விட்டு வில‌கி பாவ‌த்தின் வ‌ழியில் ம‌க்க‌ள் செல்லும் போது அவ‌ர்க‌ளை ந‌ல்வ‌ழிப்ப‌டுத்த‌வும், எச்ச‌ரிக்கை விடுக்க‌வும், அவ‌ர்க‌ள் ம‌ன‌ம் மாற ஊக்க‌ம் ஊட்ட‌வும் அனுப்ப‌ப்ப‌டுப‌வ‌ர்க‌ள் தான் இறைவாக்கின‌ர்க‌ள். அப்படி வழிவிலகிய இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு யோவேல் இறைவாக்கு உரைத்தார்.

“வெட்டுப் புழு தின்று எஞ்சியதை இளம் வெட்டுக்கிளி தின்றது: இளம் வெட்டுக்கிளி தின்று எஞ்சியதைத் துள்ளும் வெட்டுக் கிளி தின்றது: துள்ளும் வெட்டுக் கிளி தின்று எஞ்சியதை வளர்த்த வெட்டுக்கிளி தின்றழித்தது” என‌ வெட்டுக்கிளிக‌ள் தின்று அழிக்கும் தானிய வ‌ய‌லைப் போல‌, இஸ்ர‌யேல் ம‌க்க‌ள் அழிவுக்குள்ளாவ‌ர்கள்” என‌ யோவேல் எச்ச‌ரிக்கை விடுத்தார்.

“கணவனாக வரவிருந்தவனை இழந்ததால் சாக்கு உடை உடுத்திக் கொள்ளும் கன்னிப் பெண்ணைப்போல் கதறி அழுங்கள்” என‌ ம‌க்க‌ளை நோக்கி அவ‌ர் உரைக்கும் வார்த்தைக‌ளில் நில‌மையின் வீரிய‌மும், வார்த்தைக‌ளின் வ‌சீக‌ர‌மும் ஒருசேர‌ வெளிப்ப‌டுகிற‌து.

“விடியற்காலை ஒளி மலைகள்மேல் பரவுவதுபோல் ஆற்றல்மிகு, வெட்டுக்கிளிகளின் பெருங்கூட்டம் வருகின்றது” என்று க‌ட‌வுளின் நியாய‌த்தீர்ப்பு வ‌ருவ‌தைச் சுட்டிக்காட்டும் யோவேல், வெட்டுக்கிளிக‌ளின் வ‌ர‌வை மிக‌ அழ‌கான‌ இல‌க்கிய‌ ந‌ய‌த்துட‌ன் ப‌டைக்கிறார்.

“அவற்றின் பற்கள் சிங்கத்தின் பற்கள் போலிருக்கின்றன. பார்வைக்கு அவை குதிரைகள் போலிருக்கின்றன, போர்க் குதிரைகள்போல் அவை விரைந்தோடுகின்றன.தேர்ப்படைகளின் கிறீச்சொலிபோல் இரைந்து கொண்டு, சருகுகளைச் சுட்டெரிக்கும் நெருப்புத் தணல்போல் ஒலியெழுப்பி, போருக்கு அணிவகுத்த ஆற்றல் மிக்க படைகள்போல் மலையுச்சிகளின்மேல் குதித்துச் செல்லும்” என‌ யோவேல் இறைவாக்கின‌ர் சொன்ன‌போது ம‌க்க‌ளின் இத‌ய‌த்தை அவை தொட்ட‌ன‌.

ம‌க்க‌ளுக்கு எச்ச‌ரிக்கை விடுத்த‌ யோவேல், உட‌னே ம‌க்க‌ளின் ச‌ஞ்ச‌ல‌ ம‌ன‌துக்கு உற்சாக‌ம் ஊட்டும் வார்த்தைக‌ளையும் பேசுகிறார். ந‌ல்ல‌ ம‌ருத்துவ‌ர் என்ப‌வ‌ர் நோய் இருக்கிற‌து என்று ம‌ட்டும் சொல்வ‌தில்லை, அதைத் தீர்க்கும் வ‌ழியையும் கூட‌வே சொல்வார்.

“இப்பொழுதாவது உண்ணா நோன்பிருந்து, அழுது புலம்பிக்கொண்டு, உங்கள் முழு இதயத்தோடு என்னிடம் திரும்பி வாருங்கள் என்கிறார் ஆண்டவர். நீங்கள் உங்கள் உடைகளைக் கிழித்துக்கொள்ள வேண்டாம், இதயத்தைக் கிழித்துக் கொள்ளுங்கள். ஆண்டவர் அருள் நிறைந்தவர், இரக்கம் மிக்கவர்: நீடிய பொறுமையுள்ளவர், பேரன்புமிக்கவர். செய்யக் கருதிய தீங்கைக் குறித்து மனம் மாறுகின்றவர்” என‌ ம‌க்க‌ள் த‌ங்க‌ள் தீய‌ வ‌ழியை விட்டு வில‌க‌ உற்சாக‌ம் ஊட்டுகிறார்.

ம‌க்க‌ள் ம‌ன‌ம் திரும்பினார்க‌ள். த‌ங்க‌ள் பாவ‌ வ‌ழிக‌ளை விட்டு வில‌கி க‌ட‌வுளிட‌ம் வ‌ந்தார்க‌ள். அப்போது க‌ட‌வுள் ம‌ன‌மிர‌ங்கி அவ‌ர்க‌ளை ஆசீர்வ‌தித்தார்.

“நான் மாந்தர் யாவர்மேலும் என் ஆவியைப் பொழிந்தருள்வேன்: உங்கள் புதல்வரும் புதல்வியரும் இறைவாக்கு உரைப்பர், உங்கள் பணியாளர், பணிப்பெண்கள் மேலும் என் ஆவியைப் பொழிந்தருள்வேன்” என‌ இறைவ‌ன் த‌ன‌து பார‌ப‌ட்ச‌ம‌ற்ற‌ அன்பை உல‌க‌ மாந்த‌ர் அனைவ‌ருக்கும் வ‌ழ‌ங்குவ‌தாக‌ வாக்க‌ளித்தார். இயேசு கிறிஸ்துவின் உயிர்ப்புக்குப் பிந்தைய‌ பெந்தேகோஸ்தே நாளில் இந்த‌ வாக்குறுதி நிறைவேறியது.

பெந்தேகோஸ்தே நாளில், தூய ஆவியானவர் மக்கள் மேல் இறங்கினார். மக்கள் அவரவர் மொழியில் பேசுவதை மற்றவர்கள் தத்தம் மொழிகளில் கேட்டு பிரமித்தனர். இந்த புது அனுபவத்தில் மக்களை அச்சமும், வியப்பும் ஒரு சேர பற்றிக் கொண்டது.

அப்போது இயேசுவின் சீடரான பேதுரு ” நீங்கள் காணுகின்ற காட்சி இறைவாக்கினர் யோவேல் கூறிய நிகழ்ச்சியே. இறுதி நாள்களில் நான் மாந்தர் யாவர் மேலும் என் ஆவியை பொழிந்தருள்வேன். உங்கள் புதல்வரும் புதல்வியரும் இறைவாக்கு உரைப்பர். உங்கள் இளைஞர்கள் காட்சிகளையும் உங்கள் முதியோர் கனவுகளையும் காண்பர்” என அவர் சொல்லியிருக்கிறார் என்றார்.

யோவேல் உரைத்த‌ இறைவாக்குக‌ள் எல்லாமே ப‌ல்வேறு கால‌க‌ட்ட‌ங்க‌ளில் அப்ப‌டியே நிறைவேறின‌. தீரு ந‌க‌ர் நெபுக‌த்நேச்ச‌ரால் முற்றுகையிட‌ப்ப‌ட்ட‌து. அலெக்சாண்டரால் முழுமையாய் அழிக்க‌ப்ப‌ட்ட‌து. பெலிஸ்தியா அழிந்த‌து. ஏதோமும் பாலை நிலமானது.

வ‌ழிவில‌கும் ம‌க்க‌ளை இறைவ‌ன் நேச‌த்தோடு அழைப்பார் என்ப‌தும், அவ‌ர‌து குர‌லுக்குச் செவிகொடுப்போருக்கு நிலை வாழ்வு உண்டு என்ப‌தும் க‌ட‌வுள் யோவேல் மூல‌மாக‌ச் சொல்லும் வார்த்தைக‌ளாகும்.

பைபிள் மாந்தர்கள் 66 (தினத்தந்தி) ஏசாயா

கிறிஸ்தவத்தில் மிகவும் முக்கியமான ஒரு தீர்க்கத் தரிசி எசாயா. ஏசாயா என்றால் கடவுளின் மீட்பு என்பது பொருள். ஏசாயாவின் வாழ்க்கைக் காலம் கிறிஸ்துவுக்கு முன்னால் சுமார் 700 ஆண்டுகள் என்பது வரலாற்றுக் கணக்கு.

ஓசியா மன்னனுடைய காலத்தில் இறைவாக்கு உரைக்க அழைக்கப்பட்டவர் ஏசாயா. அங்கிருந்து தொடர்ந்து பல மன்னர்களின் காலத்தில், நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு மேல்  தீர்க்கத்தரிசனம் உரைத்தார். இஸ்ரயேல் மக்கள் கடவுளை விட்டு வழி விலகிச் சென்றுகொண்டிருந்த காலகட்டத்தில் ஏசாயாவின் வார்த்தைகள் கடவுளின் கரிசனையாகவும், எச்சரிக்கையாகவும் மக்களுக்கு வழங்கப்பட்டது.

கடவுள் இஸ்ரயேல் மக்களை தொடர்ந்து ஆசீர்வதிக்கிறார். ஆனால் அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் கடவுளுடைய வார்த்தையை விட்டு விலகி நடக்கின்றனர். கடவுள் இஸ்ரயேல் மக்களை எகிப்தியரின் அடிமைத்தனத்திலிருந்து மீட்டு வந்தார். ஏராளமான அதிசயங்களை அவர்கள் கண்டனர். ஆனாலும் கடவுளை நாடுவதை விட்டு விட்டு அண்டை மன்னரோடு ஒப்பந்தங்களை இடுவதையே அவர்கள் நாடினார்கள். அவர்களிடம், மன்னனை நம்பாதீர்கள், ஆண்டவனை நம்புங்கள் என ஏசாயா வலியுறுத்துகிறார்.

இயேசுவின் முடிவைக் குறித்து அவர் இறை வாக்கு உரைத்தவை அப்படியே நிகழ்ந்தன. சொல்லப் போனால், இயேசுவைக் குறித்து இத்தனை தெளிவாக தீர்க்கத்தரிசனம் உரைத்தது ஏசாயா மட்டுமே. இயேசுவைப் பற்றிய அவரது வார்த்தைகள்  இப்படி இருந்தன.

‘இளந்தளிர்போலும் வறண்டநில வேர்போலும் ஆண்டவர் முன்னிலையில் அவர் வளர்ந்தார்: நாம் பார்ப்பதற்கேற்ற அமைப்போ அவருக்கில்லை: நாம் விரும்பத்தக்க தோற்றமும் அவருக்கில்லை: அவர் இகழப்பட்டார்: மனிதரால் புறக்கணிக்கப்பட்டார்: வேதனையுற்ற மனிதராய் இருந்தார்: நோயுற்று நலிந்தார்: காண்போர் தம் முகத்தை மூடிக்கொள்ளும் நிலையில் அவர் இருந்தார்: அவர் இழிவுபடுத்தப்பட்டார்: அவரை நாம் மதிக்கவில்லை.

மெய்யாகவே அவர் நம் பிணிகளைத் தாங்கிக்கொண்டார்: நம் துன்பங்களைச் சுமந்து கொண்டார்: நாமோ அவர் கடவுளால் வதைக்கப்பட்டு நொறுக்கப்பட்டவர் என்றும் சிறுமைப் படுத்தப்பட்டவர் என்றும் எண்ணினோம். அவரோ நம் குற்றங்களுக்காகக் காயமடைந்தார்: நம்தீச்செயல்களுக்காக நொறுக்கப்பட்டார்: நமக்கு நிறைவாழ்வை அளிக்க அவர் தண்டிக்கப்பட்டார்: அவர்தம் காயங்களால் நாம் குணமடைகின்றோம்.

ஆடுகளைப் போல நாம் அனைவரும் வழிதவறி அலைந்தோம்: நாம் எல்லாரும் நம் வழியே நடந்தோம்: ஆண்டவரோ நம் அனைவரின் தீச்செயல்களையும் அவர்மேல் சுமத்தினார். அவர் ஒடுக்கப்பட்டார்: சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்: ஆயினும், அவர் தம் வாயைத் திறக்கவில்லை.

அடிப்பதற்கு இழுத்துச் செல்லப்பட்ட ஆட்டுக்குட்டிபோலும் உரோமம் கத்தரிப்போர் முன்னிலையில் கத்தாத செம்மறி போலும் அவர் தம் வாயைத் திறவாதிருந்தார். அவர் கைது செய்யப்பட்டு, தீர்ப்பிடப்பட்டு, இழுத்துச் செல்லப்பட்டார்: அவருக்கு நேர்ந்ததைப்பற்றி அக்கறை கொண்டவர் யார்? ஏனெனில், வாழ்வோர் உலகினின்று அவர் அகற்றப்பட்டார்: என் மக்களின் குற்றத்தை முன்னிட்டுக் கொலையுண்டார்.

வன்செயல் எதுவும் அவர் செய்ததில்லை: வஞ்சனை எதுவும் அவர் வாயில் இருந்ததில்லை: ஆயினும், தீயவரிடையே அவருக்குக் கல்லறை அமைத்தார்கள்: அவரை நொறுக்கவும் நோயால் வதைக்கவும் ஆண்டவர் திருவுளம் கொண்டார்: அவர் தம் உயிரைக் குற்றநீக்கப்பலியாகத் தந்தார்:”

இயேசுவின் பிறப்பைப் பற்றியும் அவர் இறை வாக்கு உரைத்திருந்தார்.

‘இதோ, கருவுற்றிருக்கும் அந்த இளம் பெண் ஓர் ஆண்மகவைப் பெற்றெடுப்பார்: அக்குழந்தைக்கு அவள் ‘இம்மானுவேல்’ என்று பெயரிடுவார்” எனவும்

‘ஒரு குழந்தை நமக்குப் பிறந்துள்ளார்: ஓர் ஆண்மகவு நமக்குத் தரப்பட்டுள்ளார்: ஆட்சிப்பொறுப்பு அவர் தோள்மேல் இருக்கும்: அவர் திருப்பெயரோ வியத்தகு ஆலோசகர், வலிமைமிகு இறைவன், என்றுமுள தந்தை, அமைதியின் அரசர் என்று அழைக்கப்படும்’ எனவும் அவர் கூறியிருந்தார்.

மன்னர்களின் அரண்மனையில் எப்போதுவேண்டுமானாலும் ஏறிச் செல்லுமளவுக்கு செல்வாக்கோடு இருந்தார் ஏசாயா. ஆனாலும் இறைவன் தனக்குச் சொன்ன வார்த்தைகளை மட்டுமே பேசினார் என்பது அவரை சிறந்த இறைவாக்கினராய் நிலைநிறுத்துகிறது. அரசியல் ரீதியாகவும், ஆன்மீக ரீதியாகவும் மக்கள் வலுவற்ற நிலையில் இருந்த காலகட்டத்தில் தான் ஏசாயாவின் இறைவாக்குப் பணி நடந்தது.

ஏசாயாவின் நூல் விவிலிய நூல்களில் கவித்துவமும், ஆன்மீகச் செறிவும், பிரமிப்பூட்டும் தீர்க்கத்தரிசனங்களும் நிறைந்த ஒரு நூல்.  மக்களைப் பாவ வழியிலிருந்து மீட்டு உண்மையின் வழிக்குக் கொண்டு வர அவருடைய வார்த்தைகள், இறைவனின் நேரடிக் குரலாய் கம்பீரம் காட்டின.

ஏசாயாவின் மரணம் குறித்த செய்திகள் ஏதும் பைபிளில் இல்லை. ஆனால் வரலாற்று ஆய்வாளர்களின் கூற்றுப் படி மனாசே மன்னனின் காலத்தில், மரத்தை அறுக்கும் வாளினால் இரண்டாக வெட்டிக் கொல்லப்பட்டதாகத் தெரிந்து கொள்கிறோம்.

‘காளை தன் உடைமையாளனை அறிந்து கொள்கின்றது; கழுதை தன் தலைவன் தனக்குத் தீனி போடும் இடத்தைத் தெரிந்து கொள்கின்றது; ஆனால் இஸ்ரயேலோ என்னை அறிந்து கொள்ளவில்லை’  எனும் கடவுளின் குரல் ஏசாவின் மூலமாக இன்று நம்மை நோக்கியும் நீட்டப்படுகிறது என்பதை உணர்வோம்.

தினம்  வருந்துவோம், மனம் திருந்துவோம்.

பைபிள் மாந்தர்கள் 61 (தினத்தந்தி) எரேமியா

“கடவுள் சொல்கிறார்… ஞானி தன் ஞானத்தைக் குறித்துப் பெருமை பாராட்ட வேண்டாம்! வலிமை மிக்கவர் தம் வலிமையைக் குறித்துப் பெருமைப் பாராட்ட வேண்டாம்! செல்வர் தம் செல்வத்தைக் குறித்துப் பெருமைப் பாராட்ட வேண்டாம்.” ‍ எரேமியா ( 9:23 )

பைபிளில் வரும் இறைவாக்கினர்களில் எரேமியா மிகவும் முக்கியமானவர். எபிரேய மொழியில் இவரது நூல் “யர்மியாஹூ” என அழைக்கப்படுகிறது. கடவுள் உயர்த்துகிறார் என்பது இதன் பொருள். இந்த நூல் கிமு 580ல் எழுதி முடிக்கப்பட்டதாய் வரலாறு கூறுகிறது.

பென்யமின் நாட்டுக் குருக்களில் ஒருவரான இலிக்கியா என்பவரின் மகன் தான் இந்த எரேமியா. எருசலேமிலிருந்து சுமார் ஐந்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ள அனத்தோத் என்பது தான் இவருடைய பிறந்த ஊர்.

யூதாவின் பதினாறாவது மன்னனாகிய யோசியா ஆட்சிப் பொறுப்பேற்று பதிமூன்று ஆண்டுகள் கடந்திருந்த போது எரேமியாவின் பணி வாழ்க்கை ஆரம்பமானது. எரேமியா மிகவும் மென்மையான மனம் படைத்தவர். ஆனால் கடவுள் இவருக்கு இட்ட பணியோ, கடுமையான கடவுளின் எச்சரிக்கைகளையும், அழிவின் முன்னறிவிப்புகளையும் மக்களுக்கு எடுத்துக் கூறுவது. திருமணம் செய்யக் கூடாது, அடுத்தவர்களுடைய மகிழ்ச்சியிலோ துக்கத்திலோ ஒன்றிணையக் கூடாது என கடவுள் அவருக்கு சிறப்புக் கட்டளையிட்டபடியால், தனிமையாகவே வாழ்ந்தார்.

ஒவ்வொருவரும் அவரவர் பாவத்தை அவரவரே தீர்க்க வேண்டும். மீட்பின் அனுபவம் தனித்தனி நபர்களுக்கே இருக்க வேண்டும் என்பதை  “எல்லாரும் அவரவர் தம் தீச்செயலின் பொருட்டே சாவர். புளித்த திராட்சைப் பழம் தின்பவனுக்குத்தான் பல் கூசும்” என்று அப்போதே கடவுள் எரேமியாவின் வாயிலாக அழகாகச் சொன்னார். மக்கள் மேல் அதிக அக்கறையும், பாசமும், நெகிழ்வும் கொண்டிருந்ததால் இவர் அழுகையில் தீர்க்கத்தரிசி என அழைக்கப்பட்டார்.

நாட்டு ம‌க்க‌ள் உண்மையான‌ ம‌ன‌ந்திரும்ப‌லைக் கொண்டிருக்க‌ வேண்டும் என‌வும், இல்லையேல் அழிவு அவ‌ர்க‌ளை வ‌ந்து சேரும் என்ப‌தையும் இவ‌ர் தீர்க்க‌த்த‌ரிச‌ன‌மாய் மீண்டும் மீண்டும் கூறினார்.

எரேமியா நூல் பைபிளில் மிக‌வும் முக்கிய‌மான‌ ஒரு நூல். இதை எரேமியா சொல்ல‌ச் சொல்ல‌, அவ‌ருடைய‌ உத‌வியாள‌ர் பாரூக் எழுதினார். பாரூக் ஒரு அருமையான மனிதர். செல்வம் மிகுந்தவர். அரசவையோடு நல்ல நெருக்கமான தொடர்பில் இருந்தவர். விரும்பினால் எத்தனை உயரிய அரச பதவியையும் அடைந்து விடும் வாய்ப்பும் அவருக்கு இருந்தது. ஆனால் அதையெல்லாம் உதாசீனம் செய்து விட்டு எரேமியாவுடன் சேர்ந்து இறை பணிசெய்வதையே விரும்பினார்.

எரேமியா மூலம் எழும் இறைவனின் வார்த்தைகளை எடுத்துரைக்கும் மனிதனாகவும் பாரூக் இருந்தார். இதனால் மன்னர் யோயாக்கீமின் கோபப் பார்வைக்குள் விழுந்தார். ம‌ன்ன‌ன் பாரூக்கைச் சிறையில் அடைத்து, அவர் எழுதியிருந்தவற்றையெல்லாம் அழித்தான். ஆனாலும் க‌ட‌வுளின் ஆவியான‌வ‌ர் அந்த‌ நூலை ம‌றுப‌டியும் முத‌லில் இருந்து எழுத‌ வைத்தார்.

“நீ ஒரு நார்ப்ப‌ட்டாலான‌ ஒரு க‌ச்சையை வாங்கிக் கொள்” க‌ட‌வுள் சொல்ல‌ எரேமியா அப்ப‌டியே செய்தார்.

“இந்த‌ க‌ச்சையை ந‌னைக்காதே, உன் இடையிலேயே இருக்க‌ட்டும்” க‌ட‌வுள் சொல்ல‌, எரேமியா ஒத்துக் கொண்டார்.

“ச‌ரி, இப்போது அந்த‌ க‌ச்சையை எடுத்துக் கொண்டு போய் பேராத்து ஆற்றின் பாறை இடுக்கில் ம‌றைத்து வை” எனும் குர‌ல் வ‌ந்த‌போது அப்ப‌டியே செய்தார். நாட்க‌ள் கட‌ந்த‌ன‌. ஒருநாள் க‌ட‌வுள் மீண்டும் கூப்பிட்டார்.

“இப்போது அந்த‌ க‌ச்சையை எடுத்து வா”. எரேமியா சென்று அதை எடுத்துப் பார்த்தார். அது நைந்து உப‌யோக‌மில்லாம‌ல் இருந்த‌து.

“இவ்வாறே யூதா, எருசலேமின் ஆணவத்தை அழிப்பேன்.என் சொற்களுக்குச் செவிகொடுக்க மறுத்து, தங்கள் இதயப்பிடிவாதத்தின்படி நடந்து, வேற்றுத் தெய்வங்களைப் பின்பற்றி, அவற்றிற்கு ஊழியம் செய்து வழிபட்டுவரும் இத்தீய மக்கள் எதற்கும் பயன்படாத இந்தக் கச்சையைப் போல் ஆவார்கள்” என்றார் க‌ட‌வுள். இப்ப‌டி ப‌ல்வேறு அழ‌கிய‌ உவ‌மைக‌ள் எரேமியாவின் நூலில் காண‌க் கிடைக்கின்ற‌ன‌.

இயேசு கிறிஸ்துவைப் ப‌ற்றிய‌ இறைவாக்கு உரைத்ததில் இவ‌ர் ஏசாயா வைப் போல‌வே புக‌ழ் பெற்றார். ந‌ல்ல‌ மேய்ப்ப‌ராக‌வும், தாவீதின் கிளையாக‌வும் இவ‌ர் இயேசு கிறிஸ்துவைத் த‌ன‌து இறைவாக்கினால் முன்மொழிந்தார்.

கிறிஸ்தவ இறைவாக்கினர்களின் வரிசையில் மிகவும் வலுவானவராக வாழ்ந்த எரேமியா கல்லெறிந்து கொல்லப்பட்டார் எனவும், எகிப்திலிருந்து பாபிலோன் சென்று அங்கே மரணித்திருக்கலாம் எனவும் இரு விதமான கருத்துகள் நிலவுகின்றன.

“என்னிடம் மன்றாடு: உனக்கு நான் செவிசாய்ப்பேன்: நீ அறிந்திராத மாபெரும் செயல்களையும் மறைபொருள்களையும் உனக்கு நான் விளக்கிக் கூறுவேன்” என‌ எரேமியா வ‌ழியாய் க‌ட‌வுள் பேசினார்.

ந‌மது உலகத் தேவைகளுக்காகவும், ஆன்மீகத் தேவைகளுக்காகவும்  இறைவனையே முழுக்க முழுக்க‌ சார்ந்திருப்போம். இறைய‌ர‌சின் ம‌றை பொருட்க‌ளை ந‌ம‌க்கு விள‌க்கி, ந‌ம‌து வாழ்க்கையை இறைவ‌னுக்கு ஏற்புடைய‌தாக‌ மாற்ற‌ அவ‌ர் ந‌ம‌க்கு அருள் செய்வார்.

ஃ

பைபிள் மாந்தர்கள் 58 (தினத்தந்தி) நெகேமியா

மன்னர் அர்த்தசஸ்தா அரண்மனையில், மன்னனுக்கு திராட்சை ரசத்தை கிண்ணத்தில் வார்த்துக் கொடுக்கும் வேலை நெகேமியாவுக்கு. அந்த நாட்களில் ‘பானம் பரிமாறுவோர்’ எனும் பணி மிக முக்கியமான பணி.

ஒருநாள் நெகேமியா மன்னரிடம் திராட்சை ரசம் இருந்த கோப்பையை நீட்டினார். நெகேமியாவின் மனம் துயரமடைந்திருந்தது. அதற்கு ஒரு காரணம் உண்டு. இஸ்ரேல் நாட்டைச் சேர்ந்தவர் நெகேமியா. அவருடைய சகோதரர்கள் சிலர் அவரைக் காண வந்திருந்தார்கள். அவர்களிடம் தனது நாடும் மக்களும் எப்படி இருக்கிறார்கள் என நெகேமியா விசாரித்தார். அப்போது அவர்கள் சொன்ன செய்தி தான் அவரை மிகவும் கலக்கமடையச் செய்திருந்தது.

யூதா நாட்டில் இஸ்ரேல் மக்கள் மிகவும் சிறுமைப்பட்ட வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டிருந்தனர். அவ‌ர்க‌ள் மிக‌வும் புனித‌மாக‌க் க‌ருதும் எருச‌லேமின் ம‌தில் சுவ‌ர் த‌க‌ர்க்க‌ப்ப‌ட்டிருந்த‌து. வாயிற்க‌த‌வுக‌ள் தீக்கிரையாக்க‌ப்ப‌ட்டிருந்த‌ன‌. இந்த‌ச் செய்தி தான் நெகேமியாவின் துயர‌த்துக்குக் கார‌ண‌ம். இர‌வெல்லாம் அவ‌ர் க‌ட‌வுளிட‌ம் அழுது புல‌ம்பி ம‌ன்றாடியிருந்தார்.

நெகேமியாவின் முக‌வாட்ட‌ம் ம‌ன்ன‌ருக்குச் ச‌ட்டென‌ புரிந்த‌து.

‘நெகேமியா.. என்னாச்சு ? ஏன் முக‌வாட்ட‌மாய் இருக்கிறாய். பார்த்தால் நோய் மாதிரி தெரிய‌வில்லை. ஏதேனும் ம‌ன‌க் க‌ஷ்ட‌மா ?’ ம‌ன்ன‌ர் கேட்டார்.

“மன்னரே! நீர் நீடூழி வாழ்க! என் மூதாதையரின் கல்லறைகள் இருக்கும் நகர் பாழ்பட்டுக் கிடக்கும்போது, அதன் வாயில்கள் தீக்கிரையாக்கப்பட்டிருக்கும் போது, என் முகம் எப்படி வாடாமல் இருக்கும்” நெகேமியா சொன்னார்.

‘உன‌க்கு என்ன‌ வேண்டும் ?’

‘நீர் த‌ய‌வு காட்டினால், அந்த‌ ந‌க‌ரைக் க‌ட்டியெழுப்ப‌ என்னை அனுப்பும்’

‘எத்த‌னை நாட்க‌ளில் திரும்ப‌ வ‌ருவாய் ?” ம‌ன்ன‌ரும், அருகே இருந்த‌ அர‌சியும் கேட்ட‌ன‌ர். நெகேமியா சொன்னார்.

“ச‌ரி…”

“ம‌ன்ன‌ரே… என‌க்கு தேவையான‌ ம‌ர‌ங்க‌ளைக் கொடுத்து உத‌வும். நான் செல்லும் போது என்னை த‌டைசெய்யாம‌ல் இருக்க‌ ஆளுந‌ர்க‌ளுக்கு ம‌ட‌லையும் த‌ந்த‌ருளும்’

‘ச‌ரி.. அப்ப‌டியே ஆக‌ட்டும்’

நெகேமியா ம‌ன‌ம் ம‌கிழ்ந்தார். ம‌ன்ன‌ருக்கு ந‌ன்றி கூறி புற‌ப்ப‌ட்டார். எருச‌லேம் ந‌க‌ருக்கு வ‌ந்தார். அங்குள்ள‌ ம‌க்க‌ளைச் ச‌ந்தித்து ம‌திலைக் க‌ட்டியெழுப்பும் வேலைக்காய் அவ‌ர்க‌ளை த‌யார்ப‌டுத்தினார் நெகேமியா.

அர‌ச‌ அலுவ‌ல‌ர்க‌ள் நெகேமியாவைக் கிண்ட‌ல் செய்த‌ன‌ர். “க‌ல‌க‌ம் செய்ய‌த் திட்ட‌மிடுகிறீர்க‌ளோ?” என‌ மிர‌ட்டின‌ர்.

‘இல்லை.. இங்கே ம‌தில் சுவ‌ர் தான் க‌ட்ட‌ப் போகிறோம்’

ம‌தில் சுவ‌ர் க‌ட்டும் ப‌ணி ஆர‌ம்ப‌மான‌து. ம‌க்க‌ள் த‌ங்க‌ளுடைய‌ முழு உழைப்பையும் கொடுத்து வேலை செய்த‌னர். அதிகாலை முத‌ல் ந‌ள்ளிர‌வு வ‌ரை வேலை சுறுசுறுப்பாய் ந‌ட‌ந்த‌து.

ஓரோனிய‌னான‌ ச‌ன்ப‌லாற்று மற்றும் அம்மோனியனான தோபியா இருவரும் கடும் எரிச்சலடைந்தார்கள்.

“இவ‌ர்க‌ளென்ன‌ ம‌திலைக் க‌ட்டி விடுவார்க‌ளா ? அத‌ற்கு நான் விட்டு விடுவேனா ?’ சன்பலாற்று கொக்கரித்தான்.

‘அப்ப‌டியே அவ‌ர்க‌ள் க‌ட்டினாலும் அத‌ன் மேல் ஒரு ந‌ரி ஏறிப் போனால் கூட‌ இடிந்து விழும் ச‌ன்ப‌லாற்று.. ” சிரித்தான் தோபியா.

இந்த‌ எதிர்ப்புக‌ளைக் க‌ண்டு நெகேமியா பின் வாங்க‌வில்லை. ம‌க்க‌ளை மீண்டும் ஊக்க‌ப்ப‌டுத்தினார். உயிருக்கு ஆப‌த்து என்று தெரிந்திருந்தும் ம‌க்க‌ள் இறை ப‌ணியிலிருந்து பின் வாங்க‌வில்லை. யூத‌ர்க‌ள் எந்நேர‌மும் தாக்க‌ப்ப‌ட‌லாம் எனும் நிலை இருந்த‌து.

மக்கள் ஒருகையில் ஆயுத‌த்தை வைத்துக் கொண்டு ம‌றுகையால் வேலை செய்த‌ன‌ர். இன்னும் சில‌ர் இடையில் வாளைச் சொருகி வைத்து விட்டு வேலை செய்த‌ன‌ர்.

ம‌க்க‌ளிடையே வ‌றுமை ப‌ர‌விய‌து. அதைப் ப‌ய‌ன்ப‌டுத்தி அநியாய‌ வ‌ட்டி வாங்குவோர், அட‌மான‌மாய் வீடுக‌ளை வாங்கிவிட்டு தானிய‌ங்க‌ளை அளிப்போர் அதிக‌ரித்த‌ன‌ர். நெகேமியா ம‌ன‌ம் வ‌ருந்தினார். ‘ந‌ம‌க்குள்ளே இப்ப‌டி இருந்தால் ம‌ற்ற‌வ‌ர்க‌ள் ந‌ம்மைப் ப‌ற்றியும், ந‌ம‌து ஆண்ட‌வ‌ரைப் ப‌ற்றியும் ஏள‌ன‌ம் செய்வார்க‌ள்’ என‌ அவ‌ர்க‌ளைக் க‌ண்டித்து திருத்தினார்.

ச‌ன்ப‌லாற்று வேலையை நிறுத்த‌வும், நெகேமியாவைக் கொல்ல‌வும் ப‌ல‌ ச‌தித் திட்ட‌ங்க‌ளை தீட்டினார். ஆனால் க‌ட‌வுளின் அருள் நெகேமியாவோடு இருந்த‌தால் அந்த‌ அனைத்து திட்ட‌ங்க‌ளிலும் அவ‌னுக்கு தோல்வியே மிஞ்சிய‌து.

ம‌தில் ப‌ர‌ப‌ர‌ப்பாய் வ‌ள‌ர்ந்து, ஐம்ப‌த்து இர‌ண்டு நாட்க‌ளிலேயே நிறைவ‌டைந்த‌து. மாபெரும் விஸ்வ‌ரூப‌ ம‌தில் வெறும் ஐம்ப‌த்து இர‌ண்டு நாட்க‌ளில் க‌ட்டி முடிக்க‌ப்ப‌ட்ட‌தைக் க‌ண்ட‌ எதிரிக‌ள் வெல‌வெல‌த்துப் போயின‌ர். இது நிச்ச‌ய‌ம் க‌ட‌வுளின் அருள் தான் என‌ அவ‌ர்க‌ள் பின்வாங்கினார்க‌ள்.

எந்த‌ச் செய‌லைச் செய்யும் முன்பும் இறைவ‌னோடு ம‌ன‌ம் க‌சிந்து பிரார்த்திக்க‌ வேண்டும். க‌ட‌வுளின் செய‌லுக்காக‌ முன் வைத்த‌ காலைப் பின் வைக்க‌க் கூடாது. த‌லைவ‌ர் என்ப‌வ‌ர் ம‌க்க‌ளோடு ம‌க்க‌ளாக‌ச் சேர்ந்து விய‌ர்வை சிந்த‌வேண்டும். ம‌க்க‌ளை வ‌ழிந‌ட‌த்துப‌வ‌ர் த‌ன்ன‌ல‌ம் பார்க்காதவ‌ராய் இருக்க‌ வேண்டும். தொலைதூர‌த்தில் இருந்தாலும் த‌ன் ம‌க்க‌ளுக்கான‌ க‌ரிச‌னை உடைய‌வ‌ராக‌ இருக்க‌வேண்டும். ம‌ன்ன‌ரின் முன் பேச‌வும் அச்ச‌மில்லாத‌வ‌ராய் இருக்க‌ வேண்டும். என‌ ப‌ல‌ விஷ‌ய‌ங்க‌ளை நெகேமியாவின் வாழ்க்கை ந‌ம‌க்கு போதிக்கிற‌து.

ஃ

பைபிள் மாந்தர்கள் 56 (தினத்தந்தி) யோசியா

எட்டு வயதான ஒரு சிறுவன் என்ன செய்வான் ? மூன்றாம் வகுப்பில் உட்கார்ந்து எழுத்துகள் படித்துக் கொண்டிருப்பான், அல்லது விளையாடித் திரிவான். அப்படித் தானே ? ஆனால் யோசியா எட்டு வயதாக இருந்த போது ஒரு மிகப்பெரிய பொறுப்பில் அமர்த்தப்பட்டான். யூதா நாட்டின் மன்னனாக !

யோசியாவுக்கு ஐந்து வயதாக இருந்தபோது மனாசே அரசர் இறந்து போனார். அவர் யோசியாவின் தாத்தா. இஸ்ரவேலில் கடவுளுக்கு எதிரான ஒரு ஆட்சியை ஐம்பத்து ஐந்து ஆண்டுகள் நடத்தியவன் அவன். அன்னை எதிதாளின் கரங்களுக்குள் இருந்து வேடிக்கை பார்க்கும் வயது யோசியாவுக்கு. வழக்கத்தின் படி மனாசேவின் மகன் ஆமோன் யூதாவின் மன்னனாரார். அவர் யோசியாவின் தந்தை.

‘ரொம்ப கெட்ட மன்னன்’ என சுருக்கமாகச் சொல்லுமளவுக்கு ஆமோனின் வாழ்க்கை இருந்தது. தந்தை எட்டடி பாய்ந்தால் பிள்ளை பதினாறடி பாய்வான் என்பது போல தீமைகளைக் குவித்துக் கொண்டிருந்தான். நாட்டில் பிற தெய்வ வழிபாடுகள் பெருகின. பிற தெய்வங்களுக்காக தொழுகை மேடுகள்,அசேராக் கம்பங்கள், சிலைகள் என நாட்டில் இஸ்ரவேலர்களின் தெய்வத்துக்கு எதிரான செயல்களே நிரம்பியிருந்தன.

ஆமோனின் வாழ்க்கை அதிக நாள் நீடிக்கவில்லை. இரண்டே ஆண்டுகளில், அவனது அலுவலர்களே அவனைக் கொன்று விட்டனர். நாட்டுமக்கள் ஆமோனின் ஆதரவாளர்கள். அவர்கள் ஆமோனுக்கு எதிராய்ச் சதி செய்தவர்களையெல்லாம் கொன்று விட்டு யோசியாவைப் பிடித்து அரியணையில் அமர வைத்தார்கள். அப்ப‌டித் தான் யோசியா ம‌ன்ன‌ரானார்.

ம‌க்க‌ள் ஒரு சிறுவ‌னை அர‌ச‌னாக்கி த‌ங்க‌ள் விருப்ப‌ம் போல‌ வாழ்ந்து வ‌ந்த‌ன‌ர். ஆனால் யோசியாவின் ஆட்சியின் ப‌ன்னிர‌ண்டாவ‌து ஆண்டில் ஒரு திருப்ப‌ம் நிக‌ழ்ந்த‌து. யோசியா க‌ட‌வுளின் ப‌க்க‌ம் த‌ன‌து ம‌ன‌தை முழுமையாத் திருப்பினார். இஸ்ர‌யேல் நாட்டிலிருந்த‌ அத்த‌னை பிற‌ தெய்வ‌ வ‌ழிபாட்டுத் த‌ல‌ங்க‌ளையும் அழித்தார், சிலைக‌ளை உடைத்தார், க‌ம்ப‌ங்க‌ளை வெட்டினார். நக‌ரையே தூய்மையாக்கினார்.

யோசியா த‌ன்னுடைய‌ ஆன்மீக‌ வ‌ழிகாட்டியாக‌ இறைவாக்கின‌ர் செப்ப‌னியாவைச் சார்ந்திருந்தார். இவ‌ர‌து கால‌க‌ட்ட‌த்தில் தான் புக‌ழ்பெற்ற‌ இறைவாக்கின‌ர் எரேமியாவும் வாழ்ந்து வ‌ந்தார். அவர்க‌ளுடைய‌ ஞான‌ம் யோசியாவுக்கு உத‌வியிருக்க‌க் கூடும்.

த‌ன‌து ஆட்சியின் ப‌தினெட்டாம் ஆண்டு ஆண்ட‌வ‌ரின் ஆல‌ய‌த்தைப் புதுப்பிக்க‌ நினைத்தார் ம‌ன்ன‌ர். அத‌ற்காக‌ சாப்பான் என்ப‌வ‌ரையும் வேறு சில‌ரையும் நிய‌மித்தார். அவ‌ர்க‌ள் த‌லைமைக் குரு இல்‌க்கியாவிட‌ம் சென்ற‌ன‌ர். ஆல‌ய‌த் தூய்மைப்ப‌ணி ந‌ட‌ந்த‌து. அப்போது குரு ஒரு விலைம‌திப்ப‌ற்ற‌ பொக்கிஷ‌த்தைக் க‌ண்டெடுத்தார். அது ‘ஆண்ட‌வர், மோசே வ‌ழியாக‌ கொடுத்த‌ திருச்ச‌ட்ட‌ நூலின் மூல‌ப் பிர‌தி’.

திருச்ச‌ட்ட‌ நூல் ம‌ன்ன‌னிட‌ம் கொண்டு வ‌ர‌ப் ப‌ட்ட‌து. ம‌ன்ன‌ன் அந்த‌ நூலை வாசித்தான்.  அப்போது தான் த‌ன‌து நாடு எத்த‌கைய‌ நிலையில் இருக்கிற‌து, இதற்கு என்னென்ன‌ த‌ண்ட‌னைக‌ள் என்ப‌ன‌வெல்லாம் யோசியாவுக்குப் புரிய‌ ஆர‌ம்பித்த‌ன‌.

அவ‌ர் த‌ன‌து ஆடைக‌ளைக் கிழித்துக் கொண்டு, க‌ட‌வுளின் முன்னால் த‌ன்னைத் தாழ்த்திக் கொண்டார். அப்போது குல்தா எனும் பெண் இறைவாக்கின‌ர் பேசினார். “க‌ட‌வுளின் த‌ண்ட‌னை நாட்டுக்கு நிச்ச‌ய‌ம் வ‌ரும், ஆனால் நீர் உம்மைத் தாழ்த்திக் கொண்ட‌தால் உம‌து கால‌த்தில் அழிவு வ‌ராது” என்று யோசியாவிட‌ம் சொன்னார் குல்தா.

யோசியா நாடெங்கும் வாழ்ந்த‌ பெரிய‌வ‌ர்க‌ளை அழைத்தார். எல்லோரையும் ஆண்ட‌வ‌ரின் ஆல‌ய‌த்தில் சேர்த்தார். எல்லோருக்கும் முன்னால் திருச்ச‌ட்ட‌ நூலை வாசித்தார். இனிமேல் அத‌ன்ப‌டி ம‌ட்டுமே வாழ்வ‌தென‌ உறுதி மொழி எடுத்தார். மக்க‌ளும் அவ‌ருடைய‌ வாக்கை ம‌தித்த‌ன‌ர், அத‌ன் ப‌டியே வாழ்ந்த‌ன‌ர்.

க‌ட‌வுளுக்கான‌ பாஸ்கா விழாவையும் யோசியா ம‌ன்ன‌ர் வெகு விம‌ரிசையாக‌க் கொண்டாடினார். எப்ப‌டி விழாவைக் கொண்டாட‌வேண்டும் எனும் வ‌ழிமுறைக‌ளை யோசியாவே முன்னின்று செய்தார்.

அவ‌ர‌து ம‌ர‌ண‌ம் எகிப்திய‌ ம‌ன்ன‌ன் நெக்கோ மூல‌ம் வ‌ந்த‌து.நெக்கோ வேறொரு ம‌ன்ன‌னிட‌ம் போருக்குச் செல்கையில், த‌ன்னைத் தான் கொல்ல‌ வ‌ருகிறார் என‌ நினைத்து யோசியா ம‌ன்ன‌ன் எதிர்கொண்டு சென்றார். நெக்கோ சொன்ன‌தையும் அவ‌ர் பொருட்ப‌டுத்த‌வில்லை. யோசியா ம‌ன்ன‌ன் வில்லால் எய்ய‌ப்ப‌ட்டு ம‌ர‌ண‌ம‌டைந்தார்.

யோசியாவின் ம‌ர‌ண‌ம் நாட்டு ம‌க்க‌ளை நிலைகுலைய‌ வைத்த‌து. எல்லோரும் அவ‌ருக்காய் துக்க‌ம் அனுச‌ரித்த‌ன‌ர். எரேமியா இறைவாக்கின‌ரும் ஒரு இர‌ங்க‌ற்பா எழுதினார்.

யோசியாவின் வாழ்க்கை மிக‌ முக்கிய‌மான‌ சில‌ பாட‌ங்க‌ளை ந‌ம‌க்குக் க‌ற்றுத் த‌ருகிற‌து.

‘தாத்தா இதைத் தான் செய்தார், அப்பா இதைத் தான் செய்தார், அத‌னால் நானும் இதையே செய்வேன்’ என‌ யோசியா நினைக்க‌வில்லை. பார‌ம்ப‌ரிய‌ப் ப‌ழ‌க்க‌த்தைத் தாண்டி உண்மையான‌ வ‌ழியை தேடிக் க‌ண்டு பிடித்து அதை ந‌டைமுறைப்ப‌டுத்தினார்.

இர‌ண்டாவ‌தாக‌, த‌வ‌று என்று தெரிந்த‌தும் த‌ன்னை அர‌ச‌ன் என்று க‌ருதாம‌ல் ஆடைக‌ளைக் கிழித்து, தாழ்மை நிலைக்கு இற‌ங்கி, க‌ட‌வுளின் க‌ட்ட‌ளையை முழுதாய் க‌டைபிடிக்க‌ முடிவெடுக்கிறார். ந‌ல்ல‌ த‌லைவ‌னாக‌ த‌ன‌து நாட்டு ம‌க்க‌ளையும் அப்ப‌டியே செய்ய‌ வைக்கிறார்.

இந்த‌ ந‌ல்ல‌ செய‌ல்க‌ளை யோசியாவின் வாழ்விலிருந்து க‌ற்றுக் கொள்வோம்

ஃ

பைபிள் மாந்தர்கள் 54 (தினத்தந்தி) பெனதாது.

சிரியா நாட்டு மன்னனாக இருந்தவன் பெனதாது. அவன் இஸ்ரயேல் நாட்டின் மீது போர் தொடுக்க வேண்டுமென பல முறை முயன்றான். ஒவ்வொரு முறையும் ஒவ்வொரு வியூகம் வகுத்துப் பதுங்கியிருப்பான், எலிசா அதை தனது ஞானத்தினால் அறிந்து இஸ்ரயேல் மன்னனை எச்சரிப்பார். சிரியா மன்னன் தனது திட்டம் பலிக்காமல் திரும்பிப் போவான். இது வழக்கமாகிவிட்டது.

“நம்ம படையில் ஏதோ ஒரு ஒற்றன் இருக்கிறான். இல்லையேல் நம்முடைய திட்டம் எல்லாம் எப்படி இஸ்ரயேல் மன்னனுக்குத் தெரியும் ? ” பெனதாது கர்ஜித்தான்.

“ம‌ன்ன‌ரே.. ஒற்ற‌ன் எல்லாம் கிடையாது. நீங்க‌ இங்கே ப‌ள்ளிய‌றையில் பேசுவ‌து கூட‌ இஸ்ர‌யேலில் இருக்கும் எலிசா எனும் இறைவாக்கின‌ருக்குத் தெரிந்து விடுகிற‌து. அதான் கார‌ண‌ம்” என்றான் ஒரு ப‌டைவீர‌ன்.

“எலிசாவை நான் பிடிக்காம‌ல் விட‌மாட்டேன்” என‌ ம‌ன்ன‌ன் பெரும் ப‌டையை எலிசா த‌ங்கியிருந்த‌ இட‌த்துக்கு அனுப்பினார். ப‌டைக‌ளும், குதிரைக‌ளும், தேர்க‌ளும், அவர் இருந்த நகரை வ‌ளைத்த‌ன‌. கூட‌ இருந்த‌வ‌ர்க‌ள் ப‌த‌றினார்க‌ள். எலிசாவோ ப‌த‌ட்ட‌ப்ப‌ட‌வில்லை. இறைவ‌னிட‌ம் ம‌ன்றாடினார்.

திடீரென‌ ம‌லையெங்கும் நெருப்புக் குதிரைக‌ளும், தேர்க‌ளும் எலிசாவைச் சுற்றிப் பாதுகாப்பாய் நின்ற‌ன‌.

சிரிய‌ ப‌டைக‌ள் நெருங்கி வ‌ருகையில் எலிசா மீண்டும் இறைவ‌னிட‌ம் ம‌ன்றாடினார். “இவ‌ர்க‌ள் க‌ண்க‌ளெல்லாம் குருடாக‌ட்டும்”. அப்ப‌டியே ஆன‌து. குருட‌ர்க‌ளாய் த‌டுமாறிய‌வ‌ர்க‌ளை எலிசா இஸ்ரயேலின் த‌லைந‌க‌ரான‌ ச‌மாரியாவுக்குக் கொண்டு சென்றார்.

ச‌மாரியாவின் ந‌டுவில் வ‌ந்த‌பிற‌கு மீண்டும் எலிசா க‌ட‌வுளிட‌ம் வேண்ட‌ வீர‌ர்க‌ளின் க‌ண்க‌ள் திற‌க்க‌ப்ப‌ட்ட‌ன‌. எதிரிக‌ளின் கோட்டைக்குள் நிற்ப‌தைக் க‌ண்ட‌ அவ‌ர்க‌ள் வெல‌வெல‌த்த‌ன‌ர். எலிசாவோ இஸ்ர‌வேல் ம‌ன்ன‌னிட‌ம்

“இவ‌ர்க‌ளுக்குப் ப‌சியும் தாக‌மும் தீர‌ அப்ப‌மும், த‌ண்ணீரும் கொடு” என்றார். எதிரி வீர‌ர்க‌ள் வ‌யிறார‌ச் சாப்பிட்டு விட்டுத் திரும்பினார்க‌ள்.

பென‌தாது க‌டும் கோப‌ம‌டைந்து த‌ன‌து ப‌டையை ஒட்டு மொத்த‌மாய்த் கொண்டு வ‌ந்து ச‌மாரியாவைச் சுற்றி வ‌ளைத்தான். நாட்டுக்குள் எந்த‌ப் பொருளும் வ‌ர‌ முடிய‌வில்லை. நாட்டிலிருந்து எதுவும் வெளியே போக‌ முடிய‌வில்லை. என‌வே ப‌ஞ்ச‌ம் த‌லைவிரித்தாடிய‌து. எதுவும் வாங்க‌ முடிய‌வில்லை.

“க‌ழுதைத் த‌லை வாங்க‌றீங்க‌ளா ? எண்ப‌து வெள்ளிக்காசு !” என கூவி விற்க‌ப்ப‌ட்ட‌து !

இஸ்ர‌யேல் ம‌ன்ன‌ன் செய்வ‌த‌றியாது விழித்தான். அப்போது ஒரு பெண் அவ‌ரை அழைத்தாள்.

“அர‌சே நீதி வ‌ழங்குங்க‌ள்” என்றாள் அந்த‌ப் பெண். அர‌ச‌ர் என்ன‌ என்று கேட்டார்.

“நேற்று இந்த‌ப் பெண் வ‌ந்து, இன்றைக்கு உன் ம‌க‌னை நாம் ச‌மைத்துச் சாப்பிடுவோம், நாளை என் ம‌க‌னைச் சாப்பிடுவோம் என்றாள். நானும் அவ‌ளை ந‌ம்பினேன். நேற்று என் ம‌க‌னைத் தின்றோம். இன்றைக்கு இவ‌ள் த‌ன் ம‌க‌னைத் த‌ர‌ ம‌றுக்கிறாள்” என்றாள்.

அர‌ச‌ன் நில‌மையின் வீரிய‌த்தைக் க‌ண்டு அதிர்ந்து போய் ஆடைக‌ளைக் கிழித்துக் கொண்டான். ம‌ன்ன‌னின் துய‌ர‌ம் எலியா மீது கோப‌மாய் மாறிய‌து.

எலியா ச‌மாதான‌ப்ப‌டுத்தினார். “ஆண்ட‌வ‌ர் சொல்வ‌தைக் கேளுங்க‌ள். நாளைக்கு ஒரு ம‌ர‌க்கால் கோதுமை, அதாவது சுமார் பன்னிரண்டு கிலோ கோதுமை, ஒரு வெள்ளிக்காசுக்கு விற்க‌ப்ப‌டும். அவ்வ‌ள‌வு ம‌லிவாய் பொருட்க‌ள் கிடைக்கும்” என்றார்.

ம‌ன்ன‌னுக்குப் ப‌க்க‌த்தில் நின்றிருந்த‌ அதிகாரியோ,” வான‌ம் பொத்துக் கொண்டு விழுந்தால் கூட‌ இது ந‌ட‌க்காது” என்றான்.

“ந‌ட‌க்கும். ஆனால் நீ அதில் எதையும் சாப்பிட‌ மாட்டாய்” என்றார் எலியா.

அன்று இர‌வு பென‌தாது ம‌ன்ன‌னின் கூடார‌ங்க‌ளிலும், அவ‌ர்க‌ளுடைய‌ பார்வையிலும், காதுக‌ளிலும் ஒரு வித‌ தோற்ற‌ ம‌ய‌க்க‌த்தைக் க‌ட‌வுள் தோன்றுவித்தார். பெரும் ப‌டை வ‌ருவ‌து போல‌வும், ஆர‌வார‌ம் எழுவ‌து போல‌வும், குதிரைக‌ள், தேர்க‌ள் விரைவ‌து போல‌வும் கேட்ட‌ ச‌த்த‌த்தால் மிர‌ண்டு போன‌ பென‌தாது வீர‌ர்க‌ளுட‌ன் இர‌வே கூடார‌த்தைக் காலி செய்து விட்டு ஓடிப்போனான்.

அவ‌ர்க‌ளுடைய‌ கூடார‌ங்க‌ளில் செல்வ‌ம் எக்க‌ச்ச‌க்க‌மாய்க் குவித்து வைக்க‌ப்ப‌ட்டிருந்த‌து. ம‌க்க‌ள் அந்த‌ச் செல்வ‌ங்க‌ளையெல்லாம் எடுத்துக் கொண்டார்க‌ள். அங்கிருந்த‌ பொருட்க‌ளினால் ச‌ட்டென‌ நாட்டின் ப‌ஞ்ச‌ம் மாறிப் போன‌து. எலிசா சொன்ன‌ப‌டியே ஒரு ம‌ர‌க்கால் கோதுமை ஒரு வெள்ளிக்காசுக்கு விற்க‌ப்ப‌ட்ட‌து.

இப்ப‌டியெல்லாம் ந‌ட‌க்காது என‌ சொன்ன‌ வீர‌ன், ந‌க‌ர‌வாயிலில் காவ‌ல் செய்து கொண்டிருந்த‌போது நெரிச‌லில் சிக்கி இறந்து போனான். எலிசா சொன்ன‌ப‌டி, அவ‌ன் எதையும் உண்ண‌ முடியாம‌ல் ம‌டிந்தான்.

பின்ன‌ர் ஒரு நாள் எலிசா சிரியா நாட்டுக்குள் சென்றார். ம‌ன்ன‌ன் பெனதாது உட‌ல்நிலை ச‌ரியில்லாம‌ல் இருந்தான். அவ‌ர் பிழைப்பாரா என‌ குறி கேட்க‌ “அசாவேல்” என்ப‌வ‌ரை அனுப்பினார் ம‌ன்ன‌ன்.

“மன்ன‌ர் பிழைப்பாரா” அசாவேல் கேட்டான்.

“நீ பிழைப்பாய்” என‌ அவ‌ரிட‌ம் சொல், ஆனால் உண்மையில் அவ‌ர் இற‌ந்து விடுவார். என்றார் எலிசா. ம‌றுநாள் அசாவேல் ஒரு துணியைத் த‌ண்ணீரில் முக்கி அவ‌ருடைய‌ முகத்தின் மேல் போட்டு மூடி அவ‌ரைக் கொன்றான்.

கெடுவான் கேடு நினைப்பான் !

ஃ

பைபிள் மாந்தர்கள் 53 (தினத்தந்தி)கேகசி

பேராசை பெருநஷ்டம் என்று சொல்வார்களல்லவா ? அதன் சிறந்த உதாரணம் இந்த கேகசி !

எலிசா என்னும் இறைவாக்கினரின் உதவியாளர் தான் கேகசி. எலியாவுக்கு கைகழுவ தண்ணீர் ஊற்றிக் கொடுக்கும் பணியைச் செய்து வந்தவர் எலிசா. அதை மிகவும் ஆத்மார்த்தமாகச் செய்து வந்தார். எலியா விண்ணகத்துக்கு எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டபின் எலிசா கடவுளால் இறைவாக்கினராய்த் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

எலிசா இறைவாக்கினர் ஆனபின் அவரிடமிருந்து மாபெரும் செயல்களெல்லாம் எளிதாக வந்தன. வியப்பூட்டும் அற்புதங்களைச் செய்து வந்தார் அவர். அவற்றில் ஒன்று தான் சிரியா நாட்டுப் படைத்தளபதி நாமான் என்பவருடைய தொழுநோயைக் குணமாக்கிய நிகழ்வு.

வ‌ண்டி நிறைய‌ பொன், வெள்ளி, ப‌ட்டாடைக‌ள் என‌ விலையுயர்ந்த‌ பொருட்க‌ளை எலிசாவின் பாத‌த்தில் ச‌ம‌ர்ப்பிக்க‌ நாமான் விரும்பினான். ஆனால் எலிசாவோ, குண‌ம‌ளித்த‌ல் இறைவ‌னின் கொடை இத‌ற்காய் அன்ப‌ளிப்புக‌ள் வாங்க‌ மாட்டேன் என‌ திட்ட‌வ‌ட்ட‌மாய் ம‌றுத‌லித்தார். நாமான் சிலிர்த்தான். இப்ப‌டிப்ப‌ட்ட‌ ம‌னித‌ர் வ‌ண‌ங்கும் க‌ட‌வுளே உண்மையான‌ க‌ட‌வுள் என‌ அறிக்கையிட்டான். பின்ன‌ர் எலிசாவிட‌ம்,

“நான் இங்கிருந்து இர‌ண்டு க‌ழுதைப் பொதி அள‌வுக்கு ம‌ண்ணை எடுத்துச் செல்ல‌ அனும‌தி தாருங்க‌ள். இனிமேல் இஸ்ர‌வேலின் க‌ட‌வுளைத் த‌விர‌ வேறு யாரையும் நான் வ‌ண‌ங்க‌வே மாட்டேன்” என்றான். எலிசா ம‌கிழ்ந்தார். “அமைதியுட‌ன் சென்று வாரும்” என‌ அனுப்பி வைத்தார்.

இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் கேக‌சி. எலிசாவின் ப‌ணியாள‌ன். அவ‌னுடைய‌ க‌ண்ணுக்கு முன்னால் வ‌ண்டி வ‌ண்டியாய் பொன்னும், வெள்ளியும் இருக்கின்ற‌ன‌. இத்த‌னை செல்வ‌ங்க‌ளை வேண்டாம் என‌ சொல்லும் த‌ன‌து குரு ஒரு முட்டாளாக‌த் தான் இருக்க‌ வேண்டும். ஆனால் நான் முட்டாளாய் இருக்க‌ மாட்டேன் என‌ ம‌ன‌தில் நினைத்தான்.

எப்ப‌டியாவ‌து இந்த‌ச் செல்வ‌த்தில் கொஞ்ச‌த்தையாவ‌து கைப்ப‌ற்றி விட‌வேண்டும், இனிமையான‌ வாழ்க்கை வாழ‌வேண்டும் என‌ உள்ளுக்குள் சொல்லிக் கொண்டான். நாமான் சென்று ச‌ற்று நேர‌ம் க‌ழிந்த‌பின் பின்னாலேயே போனான் கேக‌சி.

கேக‌சி ஓடி வ‌ருவ‌தைக் க‌ண்ட‌ நாமான் வ‌ண்டியை நிறுத்தி அவ‌னை நோக்கி ஓடிச் சென்றான்.

“என்ன‌.. எல்லாரும் ந‌ல‌ம் தானே ?என்ன‌ விஷ‌ய‌ம் ?” என்று கேட்டான்.

“த‌லைவ‌ர் தான் என்னை அனுப்பினார்”

“இறைவாக்கின‌ர் எலிசாவா ? சொல்லுங்க‌ள் சொல்லுங்க‌ள்.. என்ன‌ செய்தி” நாமான் உற்சாக‌மானார்.

“எலிசா பொருளுக்கு ஆசைப்ப‌ட‌ மாட்டார் என்ப‌து உங்க‌ளுக்கே தெரியும். ஆனால் எப்ராயீம் ம‌லைநாட்டிலிருந்து ரெண்டு பேர் வ‌ந்திருக்கிறார்க‌ள். அவ‌ர்க‌ள் இறைவாக்கின‌ர்க‌ள். அவ‌ர்க‌ளுக்கு ஒரு நாற்ப‌து கிலோ வெள்ளியும், ரெண்டு ப‌ட்டாடையும் வாங்கி வ‌ர‌ச் சொன்னார்” என்றார் கேக‌சி.

நாமான் ரொம்ப‌ ம‌கிழ்ச்சிய‌டைந்தான்.

“ரொம்ப‌ ச‌ந்தோச‌ம். த‌ய‌வு செய்து எண்ப‌து கிலோ வெள்ளியை வாங்கிக் கொள்ளுங்க‌ள்.”

“ம்ம்.. ச‌ரி”

நாமான் ப‌ணியாள‌ர்க‌ளுக்குக் க‌ட்ட‌ளையிட்டான். இர‌ண்டு பேர் எண்ப‌து கிலோ வெள்ளி, ம‌ற்றும் இர‌ண்டு ப‌ட்டாடைக‌ளைக் கொண்டு முன்னே ந‌ட‌க்க‌ கேக‌சி பின்னால் ந‌ட‌ந்தான்.

த‌ன்னுடைய‌ வீட்டுக்குப் ப‌க்க‌த்தில் வ‌ந்த‌தும் அவ‌ற்றை ப‌ணியாள‌ர்க‌ளிட‌மிருந்து வாங்கி விட்டு அவ‌ர்க‌ளை அனுப்பி வைத்தான் கேக‌சி. பின்ன‌ர் பொருட்க‌ளையெல்லாம் த‌ன‌து வீட்டுக்குள் கொண்டு ஒளித்து வைத்தான்.

அவ‌னுடைய ம‌ன‌ம் ச‌ந்தோச‌த்தில் துள்ளிய‌து. ஆஹா.. எண்ப‌து கிலோ வெள்ளி, இர‌ண்டு ப‌ட்டாடைக‌ள். இனிமேல் வாழ்க்கையில் சொகுசாக‌ வாழலாம் என‌ உற்சாக‌ம‌டைந்தான். ஆனால் எதையும் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாம‌ல் எலிசாவின் முன்னால் சென்று நின்றான்.

“கேக‌சி  …”

“சொல்லுங்க‌ள் த‌லைவ‌ரே”

“எங்கே போயிட்டு வ‌ந்தே ?”

“நா..நான் எங்கேயும் போக‌லையே. ” கேக‌சி திடுக்கிட்டான்.

“பொய்… ! என் ஞான‌த்தால் நான் ந‌ட‌ந்த‌தைக் க‌ண்டேன். செல்வ‌ங்க‌ளைப் பெற்றுக் கொள்ள‌ இதுவா ச‌ம‌ய‌ம் கேக‌சி ?” எலிசாவின் குர‌ல் இறுகிய‌து.

கேக‌சி த‌டுமாறினான்.

“இதோ கேள் ! நாமானின் தொழுநோய் உன்னையும், உன் வ‌ழிவ‌ந்தோரையும் என்றென்றும் பீடிக்கும்” எலிசா ச‌பித்தார்.

கேக‌சி திடுக்கிட்டுப் போனான். ச‌ட்டென‌ அவ‌ன் கைக‌ளில் வெள்ளைப் புள்ளிக‌ள் முளைக்க‌ ஆர‌ம்பித்த‌ன‌. ப‌த‌றிப் போய் பின் வாங்கினான். கொஞ்ச‌ நேர‌ம் தான் அவ‌ன் உட‌ல் முழுவ‌துமே தொழுநோய் வ‌ந்து நிர‌ம்பிய‌து.

கேக‌சி அந்த‌ இட‌த்தை விட்டு ஓடிப் போனான்.

எலிசாவைப் போல‌ மாபெரும் இறைவாக்கின‌ராய் மாற‌ வேண்டிய‌ கேக‌சி, த‌ன‌து பேராசையினால் அந்த‌ வாய்ப்பை இழ‌ந்தான்.

கேகசி பொய் சொல்லி த‌ன‌து த‌வ‌றுக‌ளை மூடி வைத்த‌த‌னால் ம‌ன்னிப்புப் பெறும் வாய்ப்பையும் இழ‌ந்தான். க‌டைசியில் அவ‌ன் சேர்த்த‌ சொத்துக‌ளால் அவ‌னுக்கு எந்த‌ ப‌ய‌னுமே இல்லை எனும் நிலை உருவான‌து.

இறைவ‌னை ம‌ட்டுமே ப‌ற்றிக் கொண்டு, ம‌றைமுக‌ப் பாவ‌ங்க‌ளையெல்லாம் வில‌க்கி, இறைவ‌னுக்கு முன்னால் தெளிவான‌ ம‌ன‌ச்சாட்சியுட‌ன் வாழ‌வேண்டும் என்ப‌தே கேக‌சியின் வாழ்க்கை ந‌ம‌க்குக் க‌ற்றுத் த‌ரும் பாட‌மாகும்.

ஃ

பைபிள் மனிதர்கள் 49 (தினத்தந்தி) ஈசபேல் ( யேசபேல் )

இஸ்ரயேலை ஆண்ட மன்னன் ஆகாபின் மனைவி தான் ஈசபேல். இஸ்ரவேல் மன்னர்களிலேயே மோசமானவன் எனும் பெயரை ஆகாப் எடுத்தான். அதற்குக் காரணம் மனைவி ஈசபேல். இஸ்ரவேல் நாட்டைச் சேராத ஈசபேல், பாகாலையும், அசேராவையும் வழிபட்டாள். தான் வழிபட்டதுடன் நின்று விடாமல் தனது கணவனையும் முழுக்க முழுக்க இந்த தெய்வங்களை வழிபடும் வகையில் மாற்றினாள்.

பாகால் என்பது மழைக் கடவுள். விளைச்சலைக் கொடுப்பார் என்பது பிற இனத்து மக்களுடைய நம்பிக்கை. பெரும்பாலும் ஒரு காளையின் வடிவத்தில் பாகாலை வழிபட்டு வந்தார்கள் அவர்கள். அசேரா என்பது பெண் தெய்வம்.

ஈசபேல் இந்த இரண்டு கடவுள்களையும் வழிபட்டு வந்தவள். இஸ்ரயேலரின் கடவுளை அடியோடு வெறுத்தாள். அத்துடன் யாரெல்லாம் உண்மைக் கடவுளின் இறைவாக்கினர்களோ அவர்களையெல்லாம் படுகொலை செய்தாள். அவர்கள் ஈசபேலுக்குப் பயந்து குகைகளில் மறைந்து வாழ்ந்தார்கள்.

ஒரு முறை ஆகாப் ம‌ன்ன‌ன் அர‌ண்ம‌னைக்குப் ப‌க்க‌த்தில் இருந்த‌ திராட்சைத் தோட்ட‌த்தைப் பார்த்தான். அது நாபோத் என்ப‌வ‌ருடைய‌து.

“இந்த‌த் தோட்ட‌த்தை என‌க்குக் கொடு, இதை நான் காய்க‌றித் தோட்ட‌மாக்குகிறேன்” என்றான் ம‌ன்ன‌ன்.

நாபோத் ம‌றுத்தார்.

“இத‌ற்குப் ப‌திலாய் வேறொரு தோட்ட‌ம் த‌ருகிறேன்”

“ஊஹூம்…”

“வெள்ளி த‌ருகிறேன்”

“இல்லை.. இது என் மூதாதையரின் உரிமைச் சொத்து. இதை நான் தராமலிருக்க கடவுள் என்னைக் காக்கட்டும் ” என நாபோத் மறுத்தார்.  ஆகாப் ம‌ன்ன‌ன் கடும் கோபத்துடன் அரண்மனை திரும்பினான். ஈச‌பேல் ஆகாபின் மனவாட்டத்தைக் க‌ண்டு பிடித்தாள். கார‌ண‌த்தையும் கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டாள்.

நாபோத் திராட்சைத் தோட்ட‌த்தைத் த‌ராவிட்டால் என்ன‌ ? அவ‌னைக் கொன்று விட்டாவ‌து அதை எடுத்து கொள்வேன் என‌ ம‌னதுக்குள் திட்ட‌ம் தீட்டினாள்.

நாபோத்து குடியிருந்த‌ ந‌க‌ர‌த்துப் பெரிய‌வ‌ர்க‌ளுக்கு அர‌ச‌ன் எழுதுவ‌து போல‌ க‌டித‌ம் எழுதினாள். அர‌ச‌னின் முத்திரையையும் இட்டாள்.

“ஒரு நோன்பு ஏற்பாடு செய்யுங்க‌ள். அதில் நாபோத்தை அழையுங்க‌ள். இர‌ண்டு மோச‌மான‌ ம‌னித‌ர்க‌ளைக் கொண்டு “இவன் கடவுளையும், அரசனையும் பழித்தான்” என‌ நாபோத் மீது குற்ற‌ம் சும‌த்த‌ச் சொல்லுங்க‌ள். பின்னர் அவனை வெளியே இழுத்துச் சென்று கல்லால் அடித்துக் கொல்லுங்கள்” என‌ எழுதி அனுப்பினாள். அன்றைய வழக்கப்படி ஒரு குற்றத்தை நிரூபிக்க இரண்டு பேர் ஒரே மாதிரி குற்றம் சாட்டிப் பேசவேண்டி இருந்தது.

ம‌ன்ன‌னின் க‌ட்ட‌ளை வ‌ந்த‌தாய் நினைத்த‌ பெரிய‌வ‌ர்க‌ள் அப்ப‌டியே செய்தார்க‌ள். நாபோத் இற‌ந்தான். ஈச‌பேலுக்குத் த‌க‌வ‌ல் வ‌ந்த‌து. ஈச‌பேல் ஆகாபிட‌ம் ‘நாபோத் இற‌ந்து விட்டான்’ என‌ சொன்னாள். ஆகாப் ஆன‌ந்த‌த்துட‌ன் திராட்சைத் தோட்ட‌த்துக்குச் சென்றான்.

அப்போது க‌ட‌வுளின் இறைவாக்கின‌ர் எலியா அங்கே வ‌ந்தார். “நாய்க‌ள் நாபோத்தின் இர‌த்த‌த்தை ந‌க்கிய‌ இட‌த்தில் உன் இர‌த்த‌த்தையும் ந‌க்கும். இஸ்ர‌யேலின் ம‌தில‌ருகே நாய்க‌ள் ஈச‌பேலைத் தின்னும்” என்றார்.

ம‌ன்ன‌ன் ஆகாப் ச‌ட்டென‌ த‌ன் த‌வ‌றை உணர்ந்தான். த‌ன‌து ஆடைக‌ளைக் கிழித்துக் கொண்டான். சாக்கு உடையை உடுத்தினான். நோன்பு இருந்தான். இவையெல்லாம் த‌ன்ன‌ல‌ம் அழித்து, அடிமை நிலையில் த‌ன்னை மாற்றிக் கொள்வ‌த‌ற்கான‌ அடையாள‌ங்க‌ள்.

ஆகாப் த‌ன்னைத் தாழ்த்திய‌தைக் க‌ண்ட‌ க‌ட‌வுள் ம‌ன‌மிர‌ங்கினார். கால‌ங்க‌ள் க‌ட‌ந்த‌ன‌. ஆகாப் இற‌ந்து போனார்.

இறைவாக்கின‌ர் எலியா ஏகூ என்ப‌வ‌ரை அர‌ச‌னாக‌த் திருப்பொழிவு செய்தார். அவ‌ர் ந‌ல்ல‌வ‌ராக‌ இருந்தார். ஈச‌பேலினால் க‌றைப‌டிந்து கிட‌ந்த‌ நாட்டைத் தூய்மை செய்ய‌ விரும்பினார். அத‌ற்கு முன் கொடிய‌வ‌ர்க‌ளை அழிக்க‌ திட்ட‌மிட்டார்.

அவ‌ர் இஸ்ர‌யேலுக்குள் வ‌ந்த‌போது ஈச‌பேல் க‌ண்ணுக்கு மைபூசி, த‌ன்னை அழ‌குப‌டுத்திக் கொண்டு ப‌ல‌க‌னி வ‌ழியாக‌ வெளியே எட்டிப் பார்த்தாள்.

“ச‌மாதான‌த்துக்காக‌த் தானே வ‌ருகிறீர்” என்று கேட்டாள். அவ‌ளுக்கு அருகே இர‌ண்டு திருந‌ங்கைய‌ர் இருந்த‌ன‌ர்.

ஏகூத் மேலே பார்த்து,

“அவ‌ளைத் தூக்கி கீழே எறியுங்க‌ள்” என்றார்.

அவ‌ர்க‌ள் அவ‌ளைத் தூக்கிக் கீழே எறிய‌ அவ‌ள் ம‌திலில் விழுந்து உருண்டு கீழே விழுந்தாள். குதிரைக‌ள் அவ‌ள் மீது ஏறி ஓட‌, அவ‌ள் இற‌ந்தாள்.

ஏகூத் உள்ளே சென்று உண்டு குடித்த‌பின் “ச‌ரி, அந்த‌ பெண்ணை த‌குந்த‌ ம‌ரியாதையோடு அட‌க்க‌ம் செய்யுங்க‌ள். அவ‌ள் ஒரு அர‌ச‌னின் ம‌க‌ள்” என்றார். சேவ‌ர்க‌ள் வெளியே வ‌ந்து பார்த்த‌போது அவ‌ளுடைய‌ உட‌லின் பெரும்ப‌குதியை நாய்கள் தின்றுவிட்டிருந்த‌து. எலியாவின் வாக்கு ப‌லித்த‌து !

கடவுளின் வாக்கைக் கேட்காமல் மனைவியின் வாக்கைக் கேட்ட ஆகாப் தனது மீட்பை இழக்கிறான். கடவுளின் வார்த்தைக்கு எதிராய்ப் பேசுபவர் மனைவியாய் இருந்தாலும் விலக்க வேண்டும் என்பதையே இந்த வாழ்க்கை நமக்கு விளக்குகிறது. கூட‌வே ந‌ம‌து இத‌ய‌ங்க‌ளில் இருக்கும் ஈச‌பேல் சிந்த‌னைக‌ளை அடியோடு அழிக்க‌வும் இந்த‌ நிக‌ழ்வுக‌ள் ந‌ம‌க்கு அழைப்பு விடுக்கின்ற‌ன‌.

செவிம‌டுப்போம்

ஃ

பைபிள் மனிதர்கள் 48 (தினத்தந்தி) எலியா

இஸ்ரயேல் மன்னர்கள் கடவுளை விட்டு விலகி வேறு தெய்வங்களை வழிபடுவது தொடர்ந்து நடந்தது. அப்படி வழிபட்ட தெய்வங்களில் முக்கியமானவர் பாகால். பாகால் ஒரு கானானேயக் கடவுள். அவரை மழையின் கடவுள் என மக்கள் வழிபட்டனர். மன்னன் ஆகாபும் பாகாலுக்குக் கோயிலும் கட்டி வழிபட ஆரம்பித்தான். அப்போது அங்கே வந்தார், இறைவாக்கினர்களில் மிகவும் முக்கியமான எலியா !

“நான் சொன்னாலொழிய இந்த நாட்டில் மழை பொழியாது. இது கடவுள் மேல் ஆணை” என்றார். மழையின் தெய்வத்துக்கு விடப்பட்ட நேரடியான சவால் இது ! சொல்லிவிட்டு வெளியேறிய எலியா யோர்த்தானுக்கு அப்பால் இருந்த கெரீத்து எனும் ஓடைக்கு அருகே ஒளிந்து வாழ்ந்தார். அவருக்குக் காகங்கள் அப்பங்களும், இறைச்சியும் கொண்டு கொடுத்தன. ஓடை நீரைக் குடித்தார். நாட்டில் மழைபெய்யவில்லை. ஓடையும் ஒருநாள் வற்றிப் போனது. கடவுளின் கட்டளைப்படி அங்கிருந்து சாரிபாத் நகருக்குச் சென்றார். அங்கே ஒரு வித‌வை சுள்ளி பொறுக்கிக் கொண்டிருந்தார். அவ‌ரிட‌ம்

“எனக்குக் கொஞ்ச‌ம் த‌ண்ணியும் ஒரு அப்பமும் கொண்டுவா” என்றார்.

“என்னிட‌ம் ரொம்ப‌க் கொஞ்ச‌ம் மாவும், கொஞ்ச‌ம் எண்ணையும் தான் இருக்கு. நானும் பைய‌னும் சாப்பிட‌ணும்”

“க‌வ‌லைப்ப‌டாதே.. முத‌ல்ல‌ என‌க்கொரு அப்ப‌ம் சுட்டு கொண்டு வா. நான் சாப்பிட‌றேன். உன் பானையில‌ மாவும் குறையாது, ச‌ட்டில‌ எண்ணையும் தீராது” என்றார். அவ‌ள் போய் அப்படியே செய்தாள்.

வீட்டிற்குப் போய் பானையில் கையை விட்டு மாவு இருக்கிற‌தா என்று பார்த்த‌வ‌ளுக்கு ஆச்ச‌ரிய‌ம். மாவு இருந்த‌து, ச‌ட்டியில் எண்ணையும் இருந்த‌து. அப்ப‌ம் சுட்டாள், மீண்டும் சுட்டாள், மீண்டும் மீண்டும் சுட்டாள், நாட்க‌ள் க‌ட‌ந்த‌ன‌ அவ‌ர்க‌ளுடைய‌ பானைக்கு ம‌ட்டும் ப‌ட்டினி வ‌ர‌வே இல்லை.

அந்த‌ ம‌கிழ்ச்சி நீடிக்க‌வில்லை. திடீரென‌ அவ‌ளுடைய‌ ம‌க‌ன் இற‌ந்து போனான். தாய் க‌த‌றினாள்.

“ஐயோ.. ஏன் இப்ப‌டி செய்தீங்க‌. என் பாவ‌த்தை நினைவூட்ட‌வும், என் பைய‌னைக் கொல்ல‌வுமா வ‌ந்தீங்க‌” என‌ எலியாவைப் பார்த்து க‌த‌றினாள். எலியா இற‌ந்த‌ ம‌க‌னைத் தூக்கிக் கொண்டு மாடிக்குச் சென்றார்.

அவனைத் த‌ம் க‌ட்டிலில் கிட‌த்தினார், கிட‌த்தி விட்டு அவ‌ன் மீது மூன்று முறை ப‌டுத்து எழுந்து க‌ட‌வுளை நோக்கி ம‌ன்றாடினார். க‌ட‌வுள் க‌ண் திற‌ந்தார், இற‌ந்து கிட‌ந்த‌ பைய‌னும் க‌ண் திற‌ந்தான்.

நாட்க‌ள் க‌ட‌ந்த‌ன‌. நாட்டில் ம‌ழை பெய்வது நின்று மூன்று ஆண்டுக‌ள் ஆகியிருந்த‌ன‌.

எலியா, ம‌ன்ன‌னுக்கு ஒரு ச‌வால் விட்டார்.

“நீங்க‌ள் உண்மையான‌ க‌ட‌வுளை விட்டு விட்டு, பாகாலையும், அசேராவையும் வ‌ழிப‌டுகிறீர்க‌ள். அத‌னால் தான் உங்க‌ளுக்கு அழிவு வ‌ருகிற‌து. உங்க‌ள் பாகாலின் இறைவாக்கின‌ர்க‌ள் நானூற்று ஐம்பது பேரையும், அசேராவின் இறைவாக்கினர்கள் நானூறு பேரையும் கூட்டிக் கொண்டு க‌ர்மேல் ம‌லைக்கு வாருங்க‌ள். உண்மைக் க‌ட‌வுளை உங்க‌ளுக்குக் காண்பிக்கிறேன்” என்றார்.

அப்ப‌டியே எல்லோரும் ம‌லைமேல் கூடினார்க‌ள். எலியா பேசினார்.

“அவரவர் கடவுளுக்குப் பலியிடுவோம். நீங்க‌ள் விற‌கை அடுக்கி, அத‌ன் மேல் ஒரு காளையை துண்டுகளாக்கி வையுங்கள். ஆனால் நெருப்பு வைக்க‌க் கூடாது. நானும் அப்ப‌டியே செய்கிறேன், யாருடைய‌ ப‌லியைக் க‌ட‌வுள் நெருப்பால் எரிக்கிறார் என‌ பார்ப்போம்”

அப்ப‌டியே முத‌லில் பாகாலையும், அசேராவையும் சேர்ந்த‌வ‌ர்க‌ள் ப‌லியிட‌ ஆய‌த்த‌மானார்க‌ள். விற‌கை அடுக்கி, அத‌ன் மேல் காளையை வைத்து க‌ட‌வுளை நோக்கி க‌த்த‌த் துவ‌ங்கினார்க‌ள். காலையில் க‌த்த‌த் துவ‌ங்கிய‌வ‌ர்க‌ள் மாலைவ‌ரை இடைவிடாம‌ல் க‌த்தியும் அவ‌ர்க‌ள் வைத்த‌ காளை அப்ப‌டியே தான் இருந்த‌து.

“ச‌த்த‌மா கூப்டுங்க‌ப்பா, உங்க‌ க‌ட‌வுள் தியான‌த்துல‌ இருப்பாரு, இல்லேன்னா ப‌ய‌ண‌த்துல‌ இருப்பாரு.. ச‌த்த‌மா.. ச‌த்த‌மா கூப்டுங்க” என‌ எலியா அவ‌ர்க‌ளை கிண்ட‌ல‌டித்துக் கொண்டே இருந்தார்.

இப்போது எலியாவின் முறை. பன்னிரண்டு கற்களைக் கொண்டு முதலில் ஒரு பலிபீடம் கட்டினார். பலிபீடத்தைச் சுற்றி பெரிய வாய்க்காலை வெட்டினார். விற‌கை அடுக்கி, அத‌ன் மீது காளையைத் துண்டு துண்டாக‌ வெட்டி வைத்தார்.

“நாலு குட‌ம் த‌ண்ணீர் கொண்டு இத‌ன் மீது ஊற்றுங்க‌ள்.”மக்கள் தண்ணீர் ஊற்றினார்க‌ள். மொத்த‌ம் மூன்று முறை ஊற்றுங்க‌ள் என்றார். ஊற்றினார்க‌ள். வாய்க்காலிலும் த‌ண்ணீரை ஊற்றினார்.

“ஆண்ட‌வ‌ரே, நீரே உண்மையான‌ தெய்வ‌ம் என்ப‌தை ம‌க்க‌ளுக்குப் புரிய‌வையும்.” என்று வேண்டினார்.

ப‌லியாக‌ இறைச்சி, அத‌ன் மீது குட‌ம் குட‌மாய்த் த‌ண்ணீர், சுற்றிலும் வாய்க்காலில் த‌ண்ணீர். ம‌க்க‌ள் எலியாவை ஏள‌ன‌மாய்ப் பார்த்தார்க‌ள். அப்போது அந்த‌ அதிச‌ய‌ம் ந‌ட‌ந்த‌து.

நெருப்பு அவ‌ர்க‌ள் அத்த‌னை பேருக்கும் முன்பாக‌ கீழிற‌ங்கி வ‌ந்து ப‌லிபீட‌த்தை முழுசாக‌ச் சுட்டெரித்த‌து. வாய்க்காலில் இருந்த‌ த‌ண்ணீரும் அந்த வெப்பத்தில்  அப்ப‌டியே காய்ந்து போன‌து.

ம‌க்க‌ள் ம‌ன‌ம் திரும்பி க‌ட‌வுளின் ப‌க்க‌மாய்த் திரும்பினார்க‌ள். எலிசா க‌ட‌வுளிட‌ம் வேண்டி ம‌ழையையும் திரும்ப‌ வ‌ர‌வ‌ழைத்தார்.

ஃ

பைபிள் மனிதர்கள் 47 (தினத்தந்தி) ஆசா

பழைய ஏற்பாட்டு மன்னர்களில் முக்கியமான ஒருவர் ஆசா. யூதா பகுதியை நாற்பத்தோரு ஆண்டுகள் எருசலேமைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு ஆட்சி செய்து வந்தவர் அவர். இத்தனை நீண்ட நெடிய காலம் அவர் ஆட்சி செய்வதற்குக் காரணம் ஒன்றே ஒன்று தான். அவர் கடவுளின் மீது வைத்திருந்த நம்பிக்கை !

தாவீது மன்னனைப் போல, கடவுளின் பார்வையில் நல்லதைச் செய்து வந்தார் ஆசா. கடவுளுக்கு எதிரான பாவம் இழைப்பவர்கள் யாராய் இருந்தாலும் அவர்களை எதிர்த்து நிற்கத் தயங்காதவராய் இருந்தார்.

அரசனானதும் முதல் வேலையாக ‘விலை ஆடவர்கள்’ எல்லாரையும் நாட்டை விட்டே துரத்தி விட்டார். விலை மகளிரைப் போல விலை ஆடவர் நாட்டை பாவத்துக்குள் அமிழ்த்தி வைத்திருந்த காலகட்டம் அது.

இரண்டாவதாக அவனுடைய மூதாதையர்கள் செய்து வைத்திருந்த வேற்று தெய்வச் சிலைகளையெல்லாம் அகற்றினான். பரம்பரை பரம்பரையாய் நடக்கிறது என கடவுள் சொல்லாத வழக்கங்களை அவன் பின்பற்றவில்லை. !

பார்த்தான், அவ‌னுடைய‌ தாய் மாக்காவே அசேரா எனும் தெய்வத்துக்கு ஒரு சிலை செய்து வைத்திருந்தாள். ஆசா அதையும் விட்டு வைக்க‌வில்லை. அதையும் சுட்டெரித்தான். கூட‌வே, ‘அர‌ச‌ அன்னை’ எனும் ப‌த‌வியில் இருந்து அவ‌ளை இற‌க்கினான்.க‌ட‌வுளுக்கு எதிரான‌வ‌ர் தாயாய் இருந்தால் கூட த‌யை காட்ட‌வில்லை !

க‌ட‌வுளிட‌ம் ம‌ன‌தை முழுதும் அர்ப்ப‌ணித்தான். தான் நேர்ந்து கொண்ட‌வ‌ற்றை ம‌ட்டும‌ல்ல‌, த‌ன் த‌ந்தை நேர்ந்து கொண்ட‌வ‌ற்றையும் கூட‌ நிறைவேற்றினான். அவனது வாழ்க்கை க‌ட‌வுளின் அருளினால் அருமையாய்ப் போய்க்கொண்டிருந்த‌து. நாடு அமைதியாய் இருந்த‌து.

அவ‌ரிட‌ம் ஐந்து இல‌ட்ச‌த்து எண்ப‌தாயிர‌ம் வீர‌ர்க‌ள் இருந்தார்க‌ள். அப்போது எத்தியோப்பிய‌ ம‌ன்ன‌ன் ப‌த்து இல‌ட்ச‌ம் வீர‌ர்களுடனும், முன்னூறு தேர்களுடனும் ப‌டையெடுத்து வ‌ந்தான். ஆசா அச‌ர‌வில்லை, க‌ட‌வுளை நோக்கி ம‌ன்றாடினான்.

“ஆண்டவரே! வலியோனை எதிர்க்கும் வலிமையற்றவனைக் காப்பவர் உம்மையன்றி எவருமிலர்! எங்கள் கடவுளாம் ஆண்டவரே! உம்மில் நம்பிக்கை வைத்து, உமது பெயரால் இப்படையை எதிர்க்க வந்துள்ள எங்களுக்குத் துணையாக வாரும்! ஆண்டவரே, நீரே எங்கள் கடவுள்” என்று வேண்டினார். க‌ட‌வுள் உத‌விக்கு வ‌ந்தார். ஐந்து இல‌ட்ச‌ம் வீர‌ர்க‌ள் ப‌த்து இல‌ட்ச‌ம் வீர‌ர்க‌ளை துர‌த்தித் துர‌த்தி அடித்து அத்த‌னை பேரையும் கொன்ற‌ன‌ர்.

அப்போது அச‌ரியா என்ப‌வ‌ர் ம‌ன்ன‌னிட‌ம் சென்று இறைவாக்கு உரைத்தார். “ஆசாவே ! நீங்க‌ள் ஆண்ட‌வ‌ரை நாடினால் அவ‌ரைக் க‌ண்ட‌டைவீர்க‌ள். புற‌க்க‌ணித்தால் புற‌க்க‌ணிக்க‌ப் ப‌டுவீர்க‌ள். ம‌ன‌த் திட‌ன் கொள்ளுங்க‌ள்”

அச‌ரியாவின் பேச்சைக் கேட்ட‌ ம‌ன்ன‌ன் ஆசா இன்னும் ம‌கிழ்ந்தான். தான் கைப்ப‌ற்றியிருந்த‌ அத்த‌னை நாடுகளிலும் க‌ட‌வுளுக்கு எதிராய் இருந்த‌வ‌ற்றையெல்லாம் அக‌ற்றினான். எழுநூறு மாடுக‌ளையும், ஏழாயிர‌ம் ஆடுக‌ளையும் க‌ட‌வுளுக்குப் ப‌லியிட்டான் !

“நாம் க‌ட‌வுளை முழு ம‌ன‌தோடு நாடுவோம். ஆண்ட‌வ‌ரை நாடாத‌ ம‌க்க‌ளை அழிப்போம்” என்று தீவிர‌மாய்ப் பேசும‌ள‌வுக்கு அவ‌னுடைய‌ இறை ஆர்வ‌ம் இருந்த‌து. அவ‌ன‌து ஆட்சியின் முப்ப‌த்து ஐந்தாம் ஆண்டுவ‌ரை போர் எனும் பேச்சே வ‌ர‌வில்லை.

சோத‌னை முப்ப‌த்து ஆறாம் ஆண்டில் வ‌ந்த‌து. பாசா எனும் இஸ்ர‌யேல் ம‌ன்ன‌ன், யூதா ம‌ன்ன‌ன் ஆசாவுக்கு எதிரானான். அதுவ‌ரை க‌ட‌வுளை முழுமையாய் நாடிய‌ ஆசா ஒரு முட்டாள்த‌ன‌மான‌ காரிய‌த்தைச் செய்தான். க‌ட‌வுளின் ஆலய‌த்தில் இருந்த‌ செல்வ‌ங்க‌ளையெல்லாம் எடுத்து சிரிய‌ ம‌ன்ன‌ன் பென‌தாத் க்கு அனுப்பி, அவ‌னுடைய‌ உத‌வியை நாடினான்.

அது ஆசாவுக்கு வெற்றியைக் கொடுத்த‌து. ஆனால், அவ‌ன் க‌ட‌வுளை ந‌ம்பாம‌ல் இன்னொரு ம‌னித‌னை ந‌ம்பிய‌தால் க‌ட‌வுள் க‌வ‌லைய‌டைந்தார். அப்போது “அனானி” எனும் தீர்க்க‌த்த‌ரிசி ம‌ன்ன‌னிட‌ம் வ‌ந்தார்.

“நீ க‌ட‌வுளை ந‌ம்பாம‌ல் வேறு ம‌ன்ன‌னை ந‌ம்பிவிட்டாய். இதை விட‌ப் பெரிய‌ ப‌டையை க‌ட‌வுளின் அருளால் நீ வீழ்த்த‌வில்லையா ? உலகம் அனைத்தையும் ஆண்டவரின் கண்கள் சுழன்று பார்க்கின்றன. அவர் தம்மை முழு மனத்துடன் நம்பும் அனைவர்க்கும் ஆற்றல் அளிக்கிறார். நீயோ இதன் மட்டில் மதியீனமாய் நடந்துகொண்டாய்: எனவே இன்றுமுதல் நீ போர்களைச் சந்திக்க வேண்டும்” என்றார்.

அப்போதும் ஆசா சுதாரித்துக் கொள்ள‌வில்லை. எரிச்ச‌ல‌டைந்து அவரைச் சிறையில‌டைத்தான்.

ஆசாவுக்கு இப்போது போர் உட‌லில் நிக‌ழ்ந்த‌து. அவனுடைய பாதத்தில் ஒரு பெரிய‌ புண் வ‌ந்த‌து. அப்போதும் அவ‌ன் க‌ட‌வுளை நோக்கி ம‌ன்றாட‌வில்லை. ம‌ருத்துவ‌ர்க‌ளிட‌ம் ச‌ர‌ண‌டைந்தார். க‌டைசியில் ம‌ர‌ண‌ம‌டைந்தான்.

ஆசாவின் வாழ்க்கை ந‌ம‌க்கு மாபெரும் எச்ச‌ரிக்கை. க‌ட‌வுளின் வ‌ழியில் நேர்மையாக‌ ந‌ட‌ந்த‌ ஒரு ம‌ன்னன், அதி அற்புதங்களைக் கண்டவன் க‌ட‌வுளை விட்டு வில‌கிப் போகும் ம‌தியீன‌ன் ஆகிறான்.

த‌ன‌து சுய‌த்தின் மீது வைக்கும் ந‌ம்பிக்கை க‌ட‌வுளின் அன்பை விட்டு ந‌ம்மை வில‌க்கி விடும். முழுமையாய் இறைவ‌னில் ச‌ர‌ணடைத‌லே மீட்பைத் த‌ரும் என்ப‌தையே ஆசாவின் வாழ்க்கை ந‌ம‌க்கு உண‌ர்த்துகிற‌து

ஃ